جمعي از محققان انسانشناس و نژادشناس آمريكايي طول مدت عشق را سه سال قلم داد كردند و معتقدند اين حس نهايتاً سه سال دوام دارد. طول مدت عشق ديوانه وار نيز فقط ۷ ماه است و بعد از شدت آن كاسته ميشود.
تحقيقات بيان ميكنند افراد در دراز مدت كمتر پيش ميآيد كه تا آخر عمر در كنار هم بمانند.
اما در كل عشق باور و احساسي عميق و لطيفي است كه با حس صلحدوستي و انسانيت در تطابق است.
عشق نوعي احساس عميق و عاطفه در مورد ديگران يا جذابيت بيانتها براي ديگران است.
در واقع عشق را ميتوان يك احساس ژرف و غيرقابل توصيف انساني دانست كه فرد آن را در يك رابطه دوطرفه با ديگري تقسيم ميكند، در واقع عشق نماي خارجي ندارد، بلكه يك احساس عميق دوستي است.
با اين وجود كلمه «عشق» در شرايط مختلف معاني مختلفي را بازگو ميكند: علاوه بر عشق رمانتيك كه آميختهاي از احساسات و ميل جنسي است، انواع ديگر عشق مانند عشق عرفاني و عشق افلاطوني، عشق مذهبي، عشق به خانواده را نيز ميتوان متصور شد، در واقع اين كلمه را ميتوان در مورد علاقه به هر چيز دوست داشتني و فرح بخش، مانند فعاليتهاي مختلف و انواع غذا به كار برد.