حدود دو هزار سال پيش از تولد ولنتاين در ميان آرياييان روزي به نام روز عشق (سپندارمذگان يا اسفندارمذگان) مرسوم بوده است. اين روز در تقويم زرتشتي مصادف با ۵ اسفند است؛ اما در تقويم جديد ايراني بدليل سي و يك روزه شدن شش ماه نخست سال، شش روز به جلو آمده و با ۲۹ بهمن مصادف مي‌شود.
در ايران باستان هر ماه را سي روز حساب مي‌كردند و علاوه بر ماه‌ها، هر كدام از روزهاي ماه نيز نامي داشته است، بطور مثال روز اول هر ماه «اورمزد (اهورامزدا)» و روز پنجم هر ماه «سپندارمذ» نام داشته است و در هر ماه يك بار نام روز و ماه يكي شده كه در آن روز جشني متناسب با آن ماه و روز ترتيب مي‌دادند، بعنوان مثال شانزدهمين روز هر ماه، «مهر» نام داشت كه در ماه مهر، «مهرگان» لقب مي گرفت و همين طور روز پنجم هر ماه كه «سپندارمذ» يا «اسفندارمذ» نام داشت و در ماه دوازدهم سال كه نام آن نيز «اسفندارمذ» بود، جشني با عنوان «سپندارمذگان» مي‌گرفتند.
سپندارمذ به معناي فروتني لقب ملي زمين است و زمين نماد عشق؛ چون با فروتني، تواضع و گذشت به همه عشق مي‌ورزد، زشت و زيبا را به يك چشم مي‌نگرد و همه را چون مادري در دامان پر مهر خود امان مي‌دهد؛ به همين دليل در فرهنگ ايران باستان «سپندارمذ» را نماد عشق مي‌دانستند. پسوند «گان» نيز به معناي جشن است و در نتيجه «سپندارمذگان» به معناي «جشن سپندارمذ» (جشن روز زن و زمين) است.
«سپندارمذگان» جشن زمين و گرامي‌داشت عشق است كه هر دو در كنار هم معنا پيدا مي‌كردند. در اين روز زنان به شوهران خود با محبت هديه مي‌دادند و از مردان خود پيش‌كش‌هايي دريافت مي‌كردند آنها در اين روز از كارهاي خود در خانه معاف شده و مردان و پسران كارها و وظايف جاري زنان را در خانه انجام مي‌دادند.
چگونه هديهاي مناسب انتخاب كنيم؟
اب و هواي باراني
چرا افراد از هم جدا ميشوند و دوباره به سمت هم كشيده ميشوند؟